positive

Cześć!
Święta nadchodzą wielkimi krokami. Nie mogę uwierzyć, ze już w niedzielę ubiorę choinkę(tym razem sztuczną, ale to nic), a we wtorek będę głodna wyczekiwać na kolacje wigilijną. W tym roku szczególnie wyczekuje na święta(choć ich nie czuję). Byc może jest to spowodowane tym, że obiecałam sobie spędzić ten rok jak najlepiej potrafię. Mimo, że wszystko jest jak na razie na opak na pewno w połowie się nie poddam. O nie! To całkowicie nie w moim stylu.

Wczoraj miałam wigilię klasową. Kiedy ją wspominam zbiera mi się na płacz(Jolka, teraz to ty nie będziesz płakać!). Bardzo związałam się z moją klasą, a wigilia była idealna.Wszyscy płakali, nawet chłopcy. To nasz ostatni rok i naprawdę nie chcę rozstawać się z moją klasą. Choć dzielnie się trzymałam przy składaniu życzeń, pod koniec łzy same zaczęły mi lecieć. Tyle odpałów, tyle wspólnych chwil. Nie wierzę, ze już minęły trzy lata. najbardziej pokręcone lata, z najbardziej pokręconą klasą. Chyba żadna klasa tak nie działa na nerwy jak nasza. Szkoda, ze wszystko zaczyna się dopiero doceniać pod sam koniec.  

 Bye, bye - J.