Wypad

Hello!
Hmm, moja edukacja skończyła się, co prawda nie dostałam jeszcze świadectwa, ale już oceny są wystawione. Korzystając z weekendu wybrałam się do Jarosławia, do rodziny na mały wypoczynek.  Co prawda do tej miejscowości jest góra 15km , jechałam wyjątkowo długo przez korki i deszcz. Doszłam do domu Ani cała mokra z wodą w butach, mimo, że miałam parasol.
W tym zwyczajnym mieście, można znaleźć dużo atrakcji(jeśli oczywiście się chce). Właśnie stąd dzisiaj pisze notkę.

Jutro zapowiada się bardzo ciekawy dzień. Wstępne plany już są :]

Na początek wybierzemy(ja i Ania) się na basen. Następnie mamy w planie wybrać się na zakupy, a wieczorem... Idziemy na koncert Lady Pank ^^- bardzo lubię ten zespół.

Czeka na mnie książka HANNIBAL.
Krótko o niej: Korzystając z życia jako kustosz we Florenckim muzeum, Hannibal Lecter pod przybranym nazwiskiem (Dr Fell) spędza siedem lat we Włoszech. Nie podejrzewa jednak, że ktoś może wpaść na jego trop.
Mason Verger był szóstą ofiarą doktora Lectera w USA. Spotykał się z nim na terapii, mającej na celu pomóc mu w walce z pedofilskimi i sado-masochistycznymi skłonnościami. Doktor w czasie terapii podał mu narkotyk, po którym Verger okrutnie się oszpecił. Teraz, po wielu latach, Verger szykuje się do zemsty. Miliarder wynajmuje szajkę ludzi, których celem jest wytropienie i schwytanie Lectera, jednak na jego trop wpada także oficer florenckiej policji - Rinaldo Pazzi. W tym samym czasie dowiaduje się o pobycie Lectera we Florencji Clarice Starling, której kariera po nieudanej akcji konfiskaty narkotyków (przypłaconej życiem jej przyjaciela) stoi w martwym punkcie. Ma ona nadzieję odnaleźć Hannibala.
Powieść kończy się inaczej niż film. Obraz Ridleya Scotta ukazuje jak Hannibal Lecter by uwolnić się z rąk Clarice (i uniknąć więzienia) odcina sobie tasakiem rękę, po czym udaje mu się odlecieć samolotem w nieznanym kierunku. Książka zaś sugeruje, że doktor i Clarice w końcu zbliżają się do siebie, żyjąc w tajemnicy przed światem w Buenos Aires. Zostają kochankami, a doktor w końcu zapomina o koszmarze wojny.

Pozdrawiam!